In het boekje ‘Ontspannen opvoeden in 12 stappen’ van Christiane Kutik (uitg. Christofoor) bespreekt zij diverse onderdelen van het opvoedingsproces. Zij onderscheidt daarin Rolverdeling, Respect, Regels, Ritme, Rituelen, Resonantie, Ruggensteun, Ruimte, Rust, Religie en Spiritualiteit, Regeneratie en Reflectie. Zij borduurt daarmee voort op de pijlers van opvoeding zoals die ook door Rudolf Steiner werden aangegeven: Rust, Reinheid en Regelmaat.

Wat resoneert bij jou als je deze gebieden langsloopt? Hoe heb je je eigen opvoeding ervaren? Wil je het ook zo doen of ga je een eigen koers varen?

Een tweede belangrijke component is hoe je partner hierover denkt? Wat is zijn/haar opvoedingsachtergrond? Hoe voegt dat samen?

Voor jullie kind is het belangrijk om gezamenlijk op te trekken. Dat vraagt dus wat voorwerk en afstemming. Net zoals het bewust zoeken naar een buggy, wandelwagen, bedje, kleding en goede voeding voor je kind, is het zoeken naar en afstemmen op een bewuste opvoeding een heel belangrijk onderdeel van het grootbrengen van je kind. Neem daar gerust de tijd voor!

Ter ondersteuning van het in de praktijk brengen van je opvoeding is bovengenoemd boekje een aanrader. Alle besproken onderdelen zijn de moeite waard om door te nemen, maar dat zou hier te veel ruimte innemen. Daarom begin ik met het onderdeel Rolverdeling verder uit te diepen.

Rolverdeling – een samenvatting

Kinderen helpen groeien

Kinderen zijn ons kostbaarste goed. Wij hebben het beste met hen voor en zorgen voor een ontspannen gezinsleven als wij als volwassenen de leiding nemen -verantwoordelijkheid dragen en voorbeeld zijn.

‘Een boom heeft om vrucht te kunnen dragen,

Lucht, goede aarde, zon en water nodig.

Een menselijk wezen heeft

Om zich te kunnen openen en ontvouwen

Voeding, bescherming en een open hart nodig

Dat hem liefde geeft

En een ander mens,

Die hem helpt te groeien

Ute Craemer

Kinderen zijn geen partners. Ze zijn ook geen beslissers en geen maatjes. Ze zijn op weg om eigen vaardigheden te ontwikkelen. Om dit te laten lukken hebben ze ouders nodig die leidinggeven en spiegelen, zoals een leerling een meester nodig heeft.

Jacq Lusseyran beschrijft een opvoeding vanuit leiderschap van ouders als ‘een magisch harnas’, een omhulling, een bescherming wat eenmaal aangetrokken, bescherming geeft voor het hele leven.

Hij zegt daarover : “Het grote geluk van mijn kindertijd heb ik ervaren als het geweldige gevoel nog niet op eigen rekening te leven, maar om helemaal, met lichaam en ziel, op anderen te steunen, die ons de last afnemen “.

Ook onze kinderen hebben een ‘magisch harnas’ nodig – en wij geven hun er een wanneer we heel duidelijk de verantwoordelijkheid nemen. Uiteindelijk is het niet de matroos die de koers van het schip bepaalt, maar de kapitein.

Kinderen hebben duidelijke leiding nodig. Ze kunnen niet ruiken, wat, waar, wanneer en hoe welke regel geldt. Een voorbeeld:

‘Onderweg in de tram. Door de eerste deur achter de cabine van de trambestuurder stapt een vader in met zijn ongeveer driejarige zoon in de buggy. De jongen klimt eruit en trommelt op de bestuurderscabine. De vader: ‘wil je een koekje?’. De kleine jongen kijkt even en trommelt met veel lawaai verder. De vader: ‘wil je iets drinken?’ Hij geeft het kind de fles. Maar de jongen gaat gewoon door. De tram stopt en de bestuurder komt uit zijn cabine. Hij kijkt het kind aan en zegt: ‘Zo, jij bent nu stil, anders kan ik de tram niet besturen’. Het kind kijkt met grote ogen omhoog naar de man. Meteen is hij rustig.’

Waarom accepteert het kind deze volwassene? Hij doet iets heel wezenlijks, hij zegt wat hij nu, op dit moment van het kind verwacht: ‘Zo, jij bent nu stil…’Dat is een duidelijke gedragsaanwijzing.

Leiden in plaats van afleiden. Het zijn niet alleen zijn woorden die werken. Het is zijn hele aanwezigheid. Ook de manier waarop hij daar staat. Geen spoor van onzekerheid. Zijn blik en zijn gebaren spreken een duidelijke taal. Het kind weet waar het aan toe is. En daar gaat het om. Kinderen willen weten waar ze aan toe zijn.

Op pag. 17 geeft Kulik een aantal aanwijzingen – 5 A’s – die helpend zijn om duidelijk te zijn naar je kind:

1. Volkomen Aandacht: geen multi-tasking, maar zelf helemaal aanwezig zijn;
2. Aanspreken bij de naam
3. Aankijken: ‘De blik is de tweede ruggengraat’, zegt een Chinees spreekwoord
4. Aanwijzing geven: nu gaat het alleen over deze zaak
5. Aanhouden: bij de zojuist genoemde taak blijven totdat deze is volbracht.

Je kunt het boekje zelf op je gemak doornemen of we kunnen via e-coaching dit verder samen uitdiepen en accenten leggen.