Voor ‘verhalen’ bestaan verschillende definities. Je kunt ‘verhaal halen’ bij iemand om iets op te klaren of uit de wereld te helpen. Ook is het een term die in de scheepvaart wordt gebruikt waar verhalen ‘vervaren’ betekent: het verplaatsen van een schip naar een andere ligplaats binnen de haven. De meerlijnen worden verplaatst naar een andere meerpaal en het schip wordt daarheen getrokken. Ik vind dat een mooie metafoor; is dat niet precies wat er gebeurt bij een verhaal, dat je wordt verplaatst, dat je meebeweegt in gedachten met de reis, het verhaal van de ander?

Verhalen kunnen een helend karakter hebben omdat je kunt mee-beleven wat de ander is overkomen en kunt mee-beleven hoe de ander daarin keuzes heeft gemaakt, wat hem dat heeft opgeleverd en hoe de uitkomst uiteindelijk is geworden. Een soort ‘vervaren’dus.

Tijdens mijn periode van borstkanker behandelingen heb ik voor mijzelf en voor vrienden en belangstellenden een reisboek gemaakt waarin ik vertelde over mijn tocht door ‘het onbekende land’ waar ik binnen was getrokken. Een land waar ik in eerste instantie de weg niet wist maar waar ik door ervaringen geleid wel mijn weg kon gaan vinden en sommige paden ook bekend en vertrouwd werden.

Zo trek je als mens tijdens je reis door dit leven veel verschillende landen binnen waar je in eerste instantie de weg niet kent. Hoe meer ‘landen’ je echter intrekt (of moet trekken) hoe meer je kunt leren vertrouwen dat ook in dit onbekende land helpers zullen komen en wegwijzers zullen verschijnen.